Czym jest życie bez miłości.

Hymn o miłości

1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. 

2 Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił. a miłości bym nie miał, byłbym niczym. 

3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. 

4 Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; 

5 nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; 

6 nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. 

7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. 

8 Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. 

9 Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. 

10 Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. 

11 Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. 

12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję
po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany . 

13 Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość. 

Miłość to w znaczeniu ludzkim więź jaka łączy dwie kochające się osoby. Które w imię szacunku do siebie stając na ślubnym kobiercu wyznają przed Bogiem iż chcą razem spędzać każda nawet najsmutniejszą Chile. Te radosne i trudne dni. Miłość w znaczeniu duchowym relacja jaka łączy nas z Bogiem. To osoba bez której nie możesz żyć która jest części ą ciebie. Która jest ja organ bez którego nie możesz pracować.
To nasza wiara. Nasze oddanie i zaufanie Miłosiernemu Ojcu, który przebacza nam gdy zbłądzi. Przytula nas tak jak ojciec syna marnotrawnego. Bóg obdarzył nas odwieczną miłonia posyłając swego Jednorodzonego Syna na śmierć. Lecz tylko tak mógł zgładzić nasze Grzechy.  Swą Miłość darował nam przez wolność. Jesteśmy wolni i to my wybieramy drogę jaką pójdziemy. Nie oznacza to jednak że Bóg nas stworzył
 i zostawił abyśmy sobie sami radzili. Czuwa, czeka aż to my poprosimy go o pomoc. Każde cierpienie to pomoc boża abyśmy się nawrócili i zmienili swe postępowanie.  To czy podarujemy swą miłość partnerowi/partnerce czy też Bogu to nasz wybór tu na ziemi. To powołanie. Bowiem każdy z nas zanim przyszedł na świat został przez Boga obdarowany wieloma dobrami , zostaliśmy stworzeni na Jego obraz, każdy z nas jest wyjątkowy, posłany aby niósł dobro i głosił Dobrą Nowinę na cały świat. Jednak nie zawsze łatwo jest odczytać głos powołania. Nie łatwo jest też zgodzić się z Bożym wyborem. Bóg nie chce abyśmy byli nie szczęśliwi. Pragnie naszego szczęścia, abyśmy tylko Jemu zawierzyli swe życie tak jak Jezus gdy dla nas, a przede wszystkim dla okazania zaufania, szacunku i miłości oddał swe Zycie.  Jak śpiewamy w Hymnie do miłości: „ Bez miłości stał bym się jak cymbał brzmiący, bez miłości byłbym niczym”  Te słowa wspaniale odzwierciedlają jak ważna w naszym życiu jest miłość. Bez miłości bylibyśmy tylko robotem bez uczuć. Dzięki miłości kochamy, okazujemy przyjaźń.

Życie w którym nie ma miłości jest jak uschnięty kwiat który bez wody nie może żyć. Bóg jest Miłością.
Bez niego nie istnielibyśmy. Nasza wiara nie miała by sensu. Słowo które do nas głosi nie docierałoby do nas. Jesteśmy marionetkami w rekach Boga to On nami kieruje. Życie bez miłości jest jak pustynia bez oazy. Możemy żyć tylko dzięki naszemu Ojcu Niebieskiemu. Wierzymy tylko dlatego że On pozwala nam na to. To nie my go wybieramy ale On nas. Wiele osób twierdzi że miłość to seks. Nic bardziej mylnego. Bowiem prawdziwa miłość nie polega tym aby przed ślubem były wielkie fajerwerki a po nuda. Miłość to decyzja która wiąże obie strony. Nieczystość przed ślubem jest grzechem, a zło nigdy nie oznacza dobra.  Wiele obrazów miłości możemy znaleźć w Biblii, są tam również sytuacje trudne. Tylko dzięki lekturze Pisma Świętego możemy poznać jak bardzo Bóg nas kocha i zbliżyć się do Chrystusa. Wiara tak jak i miłość
nie może opierać się tylko na słowach. Musi odzwierciedlać się w działaniu. Nie wystarczą piękne słowa.

Podsumowując nasze Zycie bez miłości nie miałoby sensu i nie byłoby go. Tylko dzięki Bogu je mamy.
I często nie doceniamy. Życie mamy tylko jedno i warto je poświęcić dla tak wielkiej miłości jaka jest Bóg.

Rola ludzi starszych w naszym życiu. Wady i zalety.

Człowiek w przeciwieństwie do innych istot jest wysoko rozwiniętym organizmem. Został stworzony przez Boga aby panował nad roślinnością i zwierzętami. Gdyby nie grzech pierworodny człowiek żyłby w pokoju i szczęściu. Bóg czuwa nad człowiekiem od poczęcia aż do śmierci. Człowiek został stworzony na obraz Boży ale tylko pod względem duchowym może być podobny jeśli tego naprawdę chce i żyje według Jego woli. Mamy wolna wole i tylko od nas zależy jak potoczy się nasza teraźniejszość
i przyszłość. Bóg stawia na naszej drodze różne trudności  dzięki którym nasza wiara powinna wzrastać. Ludzie starzeją się i nikt ego nie uniknie. Jezus też dorastał ponieważ był Bogiem i człowiekiem. Starość w dzisiejszych czasach kojarzy się z cierpieniem fizycznym jak i materialnym bądź psychicznym. Dla młodych osoba starsza, schorowana to często przeszkoda do lepszej pracy, zabaw, spotkania się
z przyjaciółmi. Osoba starsza z zanikiem pamięci może uczynić w życiu młodego człowieka, ale nie tylko bowiem także w życiu najbliższych wiele przykrości. Są też jednak pozytywne strony roli ludzi starszych. Osoba w podeszłym wieku gdy jeszcze jest w stanie funkcjonować samodzielnie może pomóc w opiece nad dziećmi, materialnie- udzielając pieniędzy, ze względu na swoją bogata historie porze przyczynić się do rozwoju intelektualnego swoich wnuków i najbliższych. W dzisiejszych czasach gdy wiara szczególnie w wieku dojrzewania jest mało atrakcyjna to właśnie starsze osoby swoim zaangażowaniem, przykładem i duchowym wsparciem poprzez modlitwę pomagają Kościołowi przetrwać trudny okres. Dysponują także dużą ilością wolnego czasu i mimo cierpienia oraz doświadczenia umieją pomagać także fizycznie innym. Często osoby starsze czują się nie potrzebne, mało wystarczalne , a wystarczy tak niewiele. Miłe słowo, odwiedziny. Coraz więcej powstaje domów pomocy społecznej dla ludzi którzy zostali sami. Dzisiejszy świat jest zbyt zabiegany aby zająć się potrzebującymi, aby udzielić im pomocy. Praca ważniejsza od ludzi. Pieniądze
od życia. Ale czy da się kupić życie za pieniądze? Czy samotni ludzie nie umierają na naszych oczach z braku najpotrzebniejszych środków? Czy nie lepiej pomóc niż mieć niepotrzebne wyrzuty sumienia, bo za późno zareagowaliśmy. Wystarczy tak niewiele aby uratować ludzkie życie.

"Czy Bóg wpływa na nasze życie?"

To pytanie jest postawione nie bez przyczyny. Ponieważ ludzie często uważają iż skoro jest zło, cierpienie i nie widać Boga to Go nie ma. A cierpienie pochodzi od Boga Rzeczywistość jest jednak inna. Bóg jest przy nas każdego dnia. Wpływa na każdą naszą decyzje lecz nie podejmuje jej za nas. Dał nam bowiem wolną wole. To od nas zależy co wybierzemy. Dobro czy zło. Kłamstwo czy prawdę. W życiu nie istnieją przypadki gdyż każde zdarzenie, sytuacja jest częścią Bożego planu. Zanim zostaliśmy poczęci Bóg wiedział kim będziemy i jak będzie wyglądało nasze życie. Bo dzięki Niemu żyjemy, to On nas stworzył. Cierpienie  jakim jest nap. utrata bliskiej osoby, wypadek czy ból zadany przez bliską osobę powinno nas umacniać w wierze. Bowiem tylko w taki sposób Bóg może wskazać nam właściwą drogę. Nie oznacza to jednak iż cierpienie pochodzi od Boga bo to my wybieramy nie właściwą drogę w życiu, a Bóg pomaga nam się nawrócić.

Dary Ducha Świętego

1. Dar mądrości

Jest on uczestniczeniem w mądrości Jezusa, czyli widzeniem ludzi, rzeczy i ich relacji takimi, jakimi widzi je On. Jest to dar patrzenia na rzeczywistość oczami Boga, widzenia wszystkiego w perspektywie wieczności. Święty Tomasz pisał w tym miejscu o mądrości jako o „Bożym instynkcie”. Dar mądrości jest związany bardziej z miłością niż z samym rozumem. Jego przeciwieństwem jest głupota, która jest brakiem smaku w sprawach Bożych. Głupota w myśleniu o życiu nie bierze pod uwagę krzyża, śmierci, kruchości życia; nie uwzględnia w ogóle Boga, zawęża horyzont życia wyłącznie do doczesności.

2. Dar rozumu

Jest on sztuką wnikania w tajemnice Boże. Dar rozumu pojmuje relację między Krzyżem a Trójcą Świętą, między moim krzyżem a miłością Boga - w konkretnej perspektywie mojego życia, losu. Pomaga on rozumieć głęboko to, co najważniejsze: życie, miłość, śmierć. Bez tego daru człowiek nie jest w stanie patrzeć z odwagą na to, co się z nim dzieje, traci „Ducha”. „Rozumnie” znaczy „biorąc pod uwagę Boga”.

3. Dar rady

Jest on kunsztem orientacji w moralnej złożoności życia. Pozwala radować się życiem, jego prostą, codzienną osnową. Pozwala się nie gubić, niweluje niepokój rodzący wątpliwości, z których powodu człowiek odwleka podjęcie „moralnych” decyzji. Dar rady przynosi duchowy pokój, uzdalnia do entuzjazmu i do działania. Jest źródłem pasji życia.

4. Dar męstwa

Jest pokarmem nadziei. To głównie ten dar uwalnia człowieka od lęku przed największym wrogiem - śmiercią. Daje siłę „Ducha”, potrzebną w trudnych doświadczeniach życia, takich jak choroby, rozłąki, sytuacje, o których wiemy, że nie będą miały ziemskiego happy endu. Dar męstwa pomaga czerpać siłę do życia z samego źródła witalności: z Boga samego.

5. Dar wiedzy (umiejętności)

Jest on poznawaniem prawdy o Bogu i budowaniem wiedzy o sobie, ludziach i świecie na tej właśnie prawdzie. Tak o tym darze mawiał święty Proboszcz z Ars: „chrześcijanin natchniony przez Ducha Świętego potrafi rozróżniać. Oko świata nie widzi dalej niż życie, tak jak i moje oko nie widzi dalej niż do tego muru, gdy drzwi kościoła są zamknięte; lecz oko chrześcijanina widzi aż po głębię wieczności”. A święta Teresa z Lisieux: „Wiedza Miłości, och tak! (...) Tylko takiej wiedzy pragnę!”.

6. Dar bojaźni Pańskiej

Jest on taką miłością do Boga, która świadoma jest własnej kruchości. To lęk przed tym, aby nie zerwać z Nim relacji, poczucie głębokie, że Bóg jest tajemnicą, z którą nie można igrać; lęk przed tym, że nie jest się w stanie sprostać wielkiej, Boskiej miłości, a równocześnie silne pragnienie bycia całym dla Boga. To dar, który owocuje odpowiedzialnością za siebie i innych. Bojaźń wobec Pana nie jest czymś, co miażdży, ale czymś, co poszerza serce i daje radość. W tym sensie jest syntezą biblijnej duchowości.

7. Dar pobożności

Jest on zdolnością traktowania Boga jako Ojca. Czyli bycia wobec Niego na sposób synowski; prosto, z ciepłym szacunkiem, czule; wychwalając Go i adorując. Światłem dla „bycia pobożnym” jest Jezus i Jego słowo Abba, Jego modlitwa. Ale pobożność wyraża się również w sposobie odnoszenia się do ludzi. Poznać ją po wrażliwości, delikatności, serdeczności. Łagodność jest jej lakmusowym papierkiem. Jej przeciwieństwem jest niezdolność rozumienia innych, niewrażliwość na nich, zatwardziałość serca. Pobożność ma po prostu swoje źródło w świadomości, że jest się dzieckiem Boga. I jest tej świadomości siłą oraz owocem. A jeśli się tego poczucia nie ma, to źle się traktuje zarówno Boga, jak i ludzi...

Źródło: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/7darowd_szymik.html